1 Jaar geen smartphone - de update

22 september vorig jaar kwam mijn Nokia binnen.

Een experiment om te kijken hoe 1 jaar zonder smartphone zou zijn.

Na 3 maanden waren dit mijn ervaringen.

Nu is het jaar (bijna) om.

Ben je benieuwd?

Here goes...

1. Verandering beklijft

Na een jaar kan ik zeggen dat de verandering beklijft, het is niet meer aanpassen, mijn levensritme is daadwerkelijk veranderd en voelt anders. Ik heb momenten gehad dat ik mijn smartphone echt miste, vooral om in contact te blijven. Achteraf vaak momenten dat ik me alleen voelde of ik me gewoon verveelde. Maar dat is alles. Het waren momenten.

2. Afhankelijkheid is minder

Ik heb ook een tijd gehad dat ik meer op mijn laptop zat. Dat ik het online zijn toch wel opzocht. Om te compenseren voor het gemis van de smartphone. De behoefte om bij te blijven, erbij te horen en in ieder geval de socials te checken. Maar zo na een jaar wordt ook dat steeds minder. Omdat het me steeds minder biedt. Er is offline zoveel meer leuks.

3. Meer offline leven

Ik ben nu veel meer offline dan een jaar terug. De balans online/offline in mijn leven is structureel veranderd. Ik ervaar het niet hebben van een smartphone als bevrijdend. Juist doordat ik minder informatiestroom heb en minder online contacten, kies ik veel bewuster aan wat en wie ik mijn tijd besteed. Dat voelt veel natuurlijker en rustiger. Ik ben meer bij mezelf. Meer in het hier en nu. Ik kijk over het algemeen meer rond. Zie meer van mijn omgeving en ik ervaar minder haast.

4. Minder 'inhouse' entertainment

Geen smartphone betekent natuurlijk ook minder entertainment. Dat viel met name de eerste 3 maanden op... en tegen. Want laten we eerlijk zijn, veel van de smartphone is entertainment: de vele gesprekken in de whatsapp/telegram-groepen, de memes, de foto's van vrienden en familie, insta, tiktoks, snapchat, twitter, spelletjes, videootjes, het nieuws. En ik vind het wel prima eigenlijk, nu ik er een jaar los van ben, mis ik het ook niet meer.

Dat alles voelt inmiddels als vulling. Vulling van mijn tijd.. maar door wat? Zijn dat dan de zinvolle, betekenisvolle dingen waar ik mijn dagelijkse leven mee wil vullen? Want eerlijk gezegd, het is veel van hetzelfde wat je online tegenkomt. En het leven is kort, gaat snel en is te waardevol om het te laten vullen.

5. Meer aandacht voor elkaar Laatst kreeg ik de feedback dat het zo opvalt dat als ik bel om even contact te maken, ik altijd zo ontspannen ben en alle tijd heb. Ten opzichte van andere mensen die bellen vanuit hun auto onderweg naar huis om even met je bij te kletsen.

En eigenlijk is dat ook wel de grootste winst, ik doe nu de meeste dingen met meer aandacht. Meer tijd en aandacht voor mijzelf en voor de mensen om mij heen.

Dat voelt vrij en dat is zo lekker.

6. Op het terras

Als ik samen ben met vrienden of bekenden valt het me op hoe kort sommigen geinteresseerd zijn in hun omgeving en hoe snel ze geneigd zijn om toch even hun smartphone te pakken. Terwijl we bijvoorbeeld op een terrasje zitten en wachten op ons drankje, toch nog even dat berichtje checken én dan ook maar beantwoorden want je hebt het gelezen, even het weer voor morgen, eventuele file op de terugweg straks, de agenda voor die afspraak van straks, om dan per ongeluk te eindigen in bijvoorbeeld Wordfeut nog even dat laatste woord leggen. En zo was ik ook, eerlijk is eerlijk. Alleen valt het me nu zo op dat je dan eigenlijk uitcheckt in dat moment. Met je aandacht ben je er even niet. Je kiest ervoor om dat moment van samenzijn minder belangrijk te maken en om alles wat in je mobiele gebeurt voorrang te geven. Heel gek eigenlijk om te zien. Soms denk ik wel eens: "Hey joh, ik zit hier ook. Ik ben er voor jou. Praat gewoon even met me. Of staar met me mee het terras over, de verte in en dan zeggen we even helemaal niks. Blijf lekker hier, in het nu, in dit moment en laten we het samen leuk of saai hebben."

En gelukkig zijn steeds meer mensen die bewust hun telefoon weghouden tijdens de momenten samen.

7. Buiten op het bankje

Wanneer ik thuis werk, drink ik in mijn pauzes altijd een kop thee op het bankje voor mijn huis. En dan kijk ik een beetje de straat in. Naar de mensen en hun interactie, de omgeving, honden die voorbij komen, de spelende kinderen, de wolken in de lucht, de vogels, bijen, vlinders...

Omdat ik dat nu al een jaar doe, kennen alle buurtkinderen, poezen, honden en hun baasjes me goed. Iedereen zegt me altijd gedag. En er komt altijd wel iemand even kletsen. Kinderen komen vanalles laten zien, even iets vragen of komen naast me zitten. Dat is een van de grappige veranderingen van het afgelopen jaar. Doordat ik in mijn pauzes nergens met mijn aandacht in verdwijn, ontstaat er spontaan meer verbinding met de mensen uit mijn buurt.

8. Voor werkelijk alles is een andere manier

Voor werkelijk alles wat ik wilde doen het afgelopen jaar, werk of privé, heb ik altijd een andere manier kunnen vinden. Veel daarvan vind je in dit blog van december vorig jaar. En wat later kwam er een nieuwe opdrachtgever waar de collega's in meerdere whatsapp- groepen informatie uitwisselen met elkaar. Dus mijn vraag was: hoe blijf ik op de hoogte van alle communicatie als ik geen Whatsapp heb? Ik ben in gesprek gegaan. En had het geluk dat er op een hele open manier werd meegedacht. We hebben gekeken welke informatie belangrijk en noodzakelijk is voor de samenwerking. Gekeken naar wat ik ga missen. En hoe ik alsnog aan die informatie kan komen. Een zinvolle exercitie. Na wat dieper onderzoek, blijkt veel communciatie in de groepen verbindend, leuk, inspirerend en zeer interessant, maar niet persé noodzakelijk om samen te kunnen werken. Na een periode uitproberen blijk ik de belangrijkste informatie voor de samenwerking met deze groep collega's steeds weer op te kunnen pikken in maar liefst 5 andere contactmomenten: de mailwisseling, het 1 op 1 contact met collega's, de team-zooms, voor, tijdens of na fysieke vergaderingen én in het softwaresysteem waarin we samenwerken en informatie opslaan. Dit was voor mij belangrijke en spannende stap en ik ben dankbaar voor de prettige, open manier van samenwerken, op basis van vertrouwen.

9. Pin storing

Zonder smartphone blijkt verbinding en vetrouwen iets waarop je meer terugvalt. En logisch waarschijnlijk, het zijn de belangrijkste elementen in een samenwerking en in het samen leven. Zo liep ik onlangs met een kar vol boodschappen naar de kassa toen net de landelijke pinstoring was. In eerste instantie zag ik de caissière verbaasd bellen en onderzoeken waarom pinnen niet lukte. Mensen met cash konden wel betalen maar die had ik op dat moment helaas niet bij me (leerpuntje voor mijzelf en die wist ik al: altijd cash op zak hebben). Dus ik en de andere klanten moesten wachten met afrekenen of boodschappen terug zetten. Redelijk snel kwam de eigenaar met de mogelijkheid om via een betaalverzoek je boodschappen te betalen. Super klantvriendelijk, dus de rij werd snel weer korter en mensen gingen tevreden met hun boodschappen naar huis. Maar zonder smartphone ook geen betaalverzoeken. Dus ik ging in gesprek met de eigenaar. En omdat hij me kent en weet dat ik een regelmatige klant ben, mocht ik de twee tassen met boodschappen meenemen naar huis en het bedrag thuis overmaken. Ik vond het zo gaaf om dat vertrouwen te krijgen. Natuurlijk heb ik thuis meteen mijn laptop gepakt en betaald. Dus ook hier was de basis van de oplossinng: vertrouwen en wederzijds respect.

10. Aandacht, vertrouwen & wederzijds respect

Zonder smartphone val je op een of andere manier meer terug op de echte verbinding tussen mensen. En eerlijk gezegd, dat maakt voor mij het leven rijker. Iedereen die ik tegenkom is altijd geinteresseerd en bereid om mee te denken in een oplossing. Ik denk dat deze drie: aandacht, vertrouwen en wederzijds respect so wie so de basis zijn voor veel van de mooie en goede dingen in het leven. En het zijn de 3 dingen die zijn toegenomen in mijn afgelopen jaar.

Wil ik terug?

Dat is de vraag die ik het meest krijg: Of ik weer een smartphone wil?

En het antwoord is inmiddels Nee. Ik ervaar mijn leven als veel natuurlijker, rijker en met meer echte verbinding.

Ik koester de momenten van eerlijke en respectvolle samenwerking, de grotere dosis liefdevolle aandacht voor en van de mensen om me heen. En ik vind het stiekem ook heel leuk om erop te vertrouwen dat ik altijd een oplossing ga vinden voor alles wat ik wil doen.

En jij?

Je hebt mijn blog gelezen. Benieuwd wat je ervan vindt! Als je zover bent gekomen, denk jij waarschijnlijk ook na over de plaats die je smartphone heeft in jouw leven. Ik ben heel benieuwd welke ervaringen jij hebt opgedaan zover, of wat je zou willen bereiken. Voel je vrij om het me te laten weten.

-> Een bonus

En als je nu denkt dat een jaar zonder smartphone knap is, dan vind je het misschien ook leuk om het blog te lezen van mijn vriendin Carina Ramm. Zij reist de wereld over en leeft al 15 jaar volledig zonder telefoon en dat is voor haar zo vanzelfsprekend. Lees hier haar blog Happy & Free without a phone, ik vind hem zo mooi puur.

Aarzel niet om je ervaring of vraag achter te laten hieronder in de Opmerkingen, vind ik leuk! Of stuur je persoonlijke bericht via het contactformulier.

Alle goeds,

PS: 11. Agenda Het is altijd zo vanzelfsprekend geweest om een papieren agenda te hebben, dat ik daar niet eens bij stil heb gestaan in mijn vorige blog. Na het lezen van Carina's blog realiseerde ik me dat ik ook altijd papieren agenda's heb gehad.

Ik werk het liefst met familiekalenders, één die een mooi overzicht geeft over alles wat er privé en zakelijk speelt. Als ik ergens ben waar een vervolgafspraak gemaakt moet worden, zoals bij de tandarts of met een klant, doe ik ze altijd onder voorbehoud. Ik schat in wat ik uit mijn hoofd weet en check bij thuiskomst mijn kalender. Om vervolgens de afspraak te bevestigen. Het lijkt wat meer moeite. Maar 9 van de 10 keer kan de afspraak onder voorbehoud ook gewoon doorgaan. En ik blijf zo een goed en natuurlijk gevoel van overzicht houden over mijn planning. Plus de bufferruimte om mijn week zo optimaal mogelijk te houden. Heb ik echt teveel ingepland, dan heb ik bij thuiskomst altijd de ruimte om nog te verzettten. Afspraken maken doe ik bewust en met alle aandacht. Of we doen het goed, of we doen het niet. En eerlijk gezegd voelt dat ook goed naar de ander toe.

Dit blog is een follow-up op mijn blog Wat ik geleerd heb van 3 maanden geen smartphone.

En hier vind je de Engelstalige variant daarvan.