2 Jaar smartphone vrij - Hoe is het nu?

22 September 2022 heb ik mijn smartphone vervangen door een Nokia

- modelletje 'Alleen bellen & sms-en'.

Het begon als een experiment. De eerste weken vond ik echt vréselijk. Toen ik daar doorheen was, heeft het nog 3 maanden geduurd om eraan te wennen. Echt afkicken van de smartphone. En tegenlijk was het ook leuk om uit mijn comfortzone te gaan en te ontdekken hoe dingen anders kunnen. Ik houd wel van uitproberen.

Het was niet heel impulsief. Toen de Nokia kwam was ik al 6 maanden bezig

om de ene app na de andere te verwijderen. Kijken hoever ik kon komen met alternatieven.

Inmiddels is het twee jaar verder en kan ik zeggen, ik wil niet meer anders.

Wat het me brengt?

1. Minder contact - Meer verbinding

De angst voor het verliezen van ‘verbinding’ met de mensen om me heen, was voor mij de grootste drempel bij het loslaten van de smartphone. En dat gebeurde ook, in eerste instantie ‘verlies’ je ook contacten. Want als mensen je niet meer kunnen appen, lees Whatsapp, Signal of Telegram, blijkt contact maken toch lastig. Even een kort appje “Hoi hoe issie?” is er niet meer bij. Om de een of andere reden gebruiken de meeste mensen de Berichten app niet graag, wat de plek is waarmee je nog in contact kunt blijven om sms berichten te sturen en ontvangen.

Maar de angst om uit verbinding te gaan, bleek een mooie paradox. Je verliest namelijk geen vrienden of goede (werk) relaties doordat je geen smartphone meer hebt. Tenminste ik niet. Goede relaties passen zich aan en ga mee in verandering.

Mijn leven is nu bewuster, contacten verlopen met meer aandacht. Dus ook met meer verbinding. Ik vind het heerlijk om net wat meer moeite te moeten doen om contact te maken met de mensen waar ik om geef. Het houdt me scherp in mijn relaties. En het houd ook de ander scherp. De communicatie die ik heb met vrienden en bekenden is altijd toegepast, concreet en daardoor nog meer in verbinding. Ik vind het prettig.

2. Meer rust - Niet minder druk

Ik hoorde laatst Richard Rudd (ja, de man van de Gene Keys) zeggen:

“If you really want to be rebellious in life: Slow down!”

Die vond ik zo raak. Door te vertragen kom je vanzelf dieper in contact met jezelf en met het leven. Daarmee vat Richard in een zin mooi samen hoe ik het leven zonder smartphone ervaar: langzamer én ook wat rebels. Maar ook meer in verbinding. Ik ervaar meer rust, maar mijn leven is niet minder druk. Ik heb nog steeds periodes waarin alles tegelijk komt en de druk hoog is. En in die periodes hebben de momenten tussen de pieken, een betere kwaliteit. Ze worden niet meer gevuld. Dus ik laad beter op.

3. Dag-start met aandacht

Elke ochtend kies ik so wie so voor telefoonloos. Opstaan met aandacht, tot ik ga werken. Ik heb een routine waarin ik eerst 5 minuten in een open raam naar buiten kijk, naar de wolken, de bomen om het eerste daglicht op te nemen. Starten met natuurlijk daglicht is een bewuste keuze en een heerlijke manier om wakker te worden. Het geeft mijn lichaam de informatie geef die het nodig heeft om de juiste hormonen aan te maken. Het komt uit 'circadian biology' een wetenschap die je naar je natuurlijke ritme brengt, iets wat ik ook bijzonder boeiend vind.


Daarna dagboek ik kort, ik beantwoord 2 vragen die ik mezelf gesteld heb de avond ervoor. Om vervolgens tijd te maken voor yoga, meditatie en/of ademhalingsoefeningen. Wanneer de poezen eten hebben gehad, kleed ik me aan en start ik mijn (werk)dag.

Al die tijd heb ik geen telefoon aangeraakt.

“Waar word je dan van wakker?” Vroeg iemand me laatst. Op de meeste dagen word ik wakker zonder alarm. Omdat ik elke dag start met natuurlijk daglicht, heeft mijn lichaam haar natuurlijke/biologische ritme gevonden. Dus ik heb geen wekker nodig.

Op dagen dat ik vroeger een afspraak heb, gebruik ik een ouderwets wekkertje op mijn nachtkastje. Want mijn telefoon ligt ’s nachts beneden.

4. Wachten & vervelen

Ook als ik ergens moet wachten is dat op de ouderwetse manier en zonder entertainment. Zoals bij het treinstation om een van mijn kinderen op te halen, op een locatie voor een zakelijke afspraak, in de wachtruimte bij de tandarts, in de bus. Er is geen afleiding, dus het enige wat ik kan doen is wat rond kijken.

Het is heel natuurlijk om op een dag meerdere momenten te hebben waarin je even niks kunt doen. Ze horen bij de flow van het leven en ze brengen de natuurlijke pauzes. Geen telefoon bekijken tijdens die momenten, geeft een gevoel van vertraging en rust.

Soms verveel ik me, maar ik weet dat ze heel gezond zijn.

Meestal kies ik een fijn plekje en kijk ik naar de lucht, de gebouwn, de duiven in de stad, de mensen die voorbij lopen, hoor ik de geluiden om me heen, ruik ik de geurtjes die voorbij komen. Sommige mensen vinden het leuk als je in rust en met aandacht aanwezig bent en reageren erop. Ze komen gedag zeggen, kinderen maken graag een praatje of willen iets laten zien. En als je lang genoeg stil en aanwezig bent, maken ook dieren en vogels graag contact.

Aanwezig zijn met echte aandacht, brengt verrassend leuke momenten!

5. Bij mijn lichaam blijven

Minder met mijn telefoon bezig zijn, geeft ook meer ruimte om in mijn lijf te blijven.

Een mooi moment is natuurlijk op de wc 😅. Je kunt je telefoon meenemen, maar dan ben je niet met je aandacht bij je lijf. Ik ben graag met mijn aandacht bij mijn buik en bekken. Stoelgang is een natuurlijk proces en zegt, net zoals de menstruatie voor een vrouw, iets over hoe het met je gaat. Fijn om juist op die momenten in verbinding te blijven met je lijf en jezelf niet af te leiden.

Daarnaast ben ik ervan overtuigd dat alle straling om ons heen ook niet erg gezond is. We kunnen niet zonder. Maar je kunt het wel verminderen en je lijf er minder mee belasten.

Een smartphone op je lijf dragen kan ik je dan ook ten sterkste afraden. Als hij overal mee naar toe moet, haal hem uit je broekzak en stop hem in een tas die je niet op je lichaam draagt. Draadloze oortjes is ook zo'n ding. Doe het gewoon niet. Is echt niet goed voor je hersenen.

Wil je diep duiken in straling, dan is het bioinitiative report misschien iets voor je, het heeft een hoop informatie uit wetenschappelijke onderzoeken.

6. Volledig device-loos

Natuurlijk ben ik niet volledig device-loos. Dat zou wat zijn. Het is niet de wereld waarin we leven. En die behoefte heb ik ook niet. Ik heb wel vaste tijden waarop ik devices gebruik. En manieren om straling te verminderen.

Maar ik doe natuurlijk ook gewoon graag mee. Ik heb mijn dumbphone, mijn Nokia, om te bellen en te berichten. Een eerste generatie iPod-je, waarmee ik lokaal afspeellijsten maak, muziek luister in de auto, of soms begeleidde meditaties doe. En natuurlijk mijn laptop, die me toegang geeft tot de online wereld, tot social media en me in staat stelt om te werken.

En ik moet eerlijk opbiechten, daarnaast heb ik sinds dit voorjaar ook de oude iPhone van mijn dochter. Dus ik ben niet meer helemaal smartphone-vrij.

Toen ik hem kreeg heb ik nog een moment gedacht 'Zal ik deze activeren met mijn nummer en mijn Nokia in de kast leggen?' Maar nee, ik moet er eerlijk gezegd niet aan denken.

Ik houd het graag bij de Nokia en gebruik de iPhone alleen als ik kort filmpjes wil maken. Dat gebeurt ongeveer eens per week. Voor andere functies gebruik ik de iPhone niet, dus de rest van de tijd staat hij uit en ligt hij in de faraday-tas.

7. De uitnodiging

Het was goed om de iPhone van mijn dochter te krijgen. Omdat het me heel duidelijk maakte dat ik mijn huidige levensstijl, niet wil opgeven voor het weer ontwikkelen van de afhankelijkheid van de telefoon, inclusief de neiging om er steeds weer op te willen kijken.

Het leven voelt best vrij zonder.

Smartphones zijn gemaakt om je aandacht te trekken en vast te houden, hier een mooi stukje daarover uit een interview met Gabor Maté, die stelt dat smartphones verslavend zijn en zo ook ontworpen worden.

Ik vind het heerlijk om net wat meer moeite te moeten doen om contact te maken met de mensen waar ik om geef. Het houdt me scherp in mijn relaties.

En eerlijk gezegd, de dumbphone, de Nokia, is zo saai (ja echt !!)... er gebeurt niet zoveel op. Dus ik ben er ook gewoon niet mee bezig gedurende de dag.

Soms bellen mensen, af en toe krijg ik wat sms'jes en that's it.

En als ik berichten krijg, zijn ze waardevol.

Voor mij is het grootste voordeel van geen smartphone gebruiken, dat het me uitnodigt om gewoon te leven, om met mijn aandacht in het hier & nu te blijven.

In mijn natuurlijke ritme. Daar word ik blij van.

En jij?

Ik ben benieuwd waar jij blij van wordt.

Welke rol heeft de smartphone in jouw leven?

Heb je vragen? Of vind je het leuk om jouw ervaring te delen?

Zeker doen!

Liefs,

PS: Hieronder de twee eerdere blogs, het zijn ondertussen ook mijn meest gelezen blogs. In de eerste vertel ik over de praktische veranderingen die erbij kwamen kijken.